Patat oorlog, burgeroorlog en waterpistolen.

Sur-realistisch. Dat is het woord dat de gebeurtenissen van de afgelopen dagen het best beschrijft.

Liggend op mijn sunbed aan de rand van het zwembad in een resort ten zuiden van Hua Hin in Thailand genoot ik van mijn SongKran vakantie, terwijl elders in Thailand een semi-burgeroorlog aan de gang was.

Mijn Farang collega’s waren allen in NL op vakantie, ik zou dit keer de supervisie van de fabriek tijdens de vakantie waarnemen. Een makkie. Nou niet dus. Thaise telecom is zeker niet armer geworden van mijn gesprekken met mijn baas in de USA en de divisie in NL. Gelukkig is de situatie nu weer stabiel. Note Thai Telecom is van Taksin; ja die man die de poging tot “vreedzame” revolutie vanuit Dubai leidde. Tja...

De “gewone” thai, Khun Modaal” is extremely “pissed off” by this. Zelden heb ik Thai zo duidelijk een mening over politiek horen geven. Bij het inpakken van mijn koffer had ik 2 rode ren-shirts in mijn koffer gedaan. Ik heb ze maar lekker in de koffer gelaten. Safety first...

Tussen het bellen door heb ik genoten van mijn vakantie in “eigen land”. Prachtige steden (paleis, tempels), schitterende natuur en natuurlijk veel gegooid met water (SongKran is het waterfeest, dus gooien maar). Met Name Sam Roi Yot National Park, Hua Hin en Phetchaburi kan je op je “Thailand must see list” zetten. Schittered en relatief onbekend bij de tourist.

Onderweg een nieuwe gadget ontdekt. Crocodile car protection systems. Zeer effectief..... met name tegen de zeer bijgelovige Thai.

Het is wel vreemd om alleen op vakantie te zijn. Met name het avondeten is extreem saai.

Elke morgen was ik om half zes op het strand; niets is mooier om bij zonsopgang te sporten. New York marathon here I come. Thuis doe ik dit ook. Om de dag ren ik, of trek ik baantjes in mijn zwembad. Veel later kan ook niet, want om 7.00 am is het reeds 35C.

Begin april had PURAC een feest voor de buurt georganiseerd. Bijzonder.... zeer bijzonder. Het programma van zo’n dag is zeer simpel. Karaoke, stoelendans en zaklopen. Nee, er is niets mis met je ogen. Thai doen ook aan wat ik tot voor kort omschreef als OER HOLLANDSE spelletjes.

Mijn run omvatte de volgende elementen: zak-lopen, vinden/opeten van een rauw ei in een kom gevuld met meel (nee naturrlijk mag je je handen niet gebruiken), daarna een banaan naar binnen gepropt en een halve litter cola erachter aan geflushed, buurppp. Helaas net niet gewonnen. Aansluitend was er nog een goochelaar die konijnen en duiven uit tevoorschijn toverde, of beter trachtte te toveren. Hilaruisch. Het leek wel een live flashback naar Toon Hermans, met zijn onovertroffen act “toif is tot”.

Vcor de trouwe lezers heb ik nog wat foto’s van het Son Kran festival bij PURAC Thailand togevoegd; herkennen jullie mijn blauwe shirt nog.

Nu ga ik lekker boerenkool met UNOX worst eten. Heb ik bij mijn flits bezoek begin april uit NL meegenomen. Dit bezoek was een waar culinair festijn: patatje oorlog, kroket, frikandel speciaal.