Ziekenhuis bezoek. Long waiting...???

Solly Solly, you have been waiting so long....????

Vandaag naar het ziekenhuis geweest. Schrik niet, niets ernstigs. Ik had last van mijn oor. In Nederland ga je naar de huisarts, in Thailand ga je naar de clinic. Ik vroeg aan mijn Thaise collega’s of ik nog een afspraak moest maken. Ze keken mij aan of ik gek was, ik dacht eerst nog dat ze mijn vraag niet begrepen hadden. Die farang hebben altijd van die rare vragen. Een afspraak maken??? Wachtlijsten, waar heb je het over...??!!!

Bangkok Pattaya Hospital is een ervaring. Bij de ingang word je welkom geheten door een hostes. In prima engels vraagt deze thaise schone “of dit je eerste bezoek is”, wat er mankeert”. Op hoge hakjes, in een strak gegeoten mantelpakje, begeleidt zij je vervolgens naar de registratie balie. Gezeten in luxueuse fauteuils worden je personalia genoteerd door een tweede hostes (ja wederom op hoge witte hakken en in strak mantelpakje).

Na 5 minuten gewacht te hebben, kwam de tweede hostes zich verontschuldigen. De dokter was aan het opereren, hij was pas over 30 minuten beschikbaar. Of ik dat heel erg vond? Nu was het mijn beurt om perplex te staan (Het was zaterdag middag, ik had geen afspraak, kortom nogal logisch dat die beste man niet meteen beschikbaar was. Ik had me op een lange wachttijd ingesteld. Dat bleek nu slechts 30 minuten te zijn). No problem stamelde ik. Ondertussen dacht ik, no hurry, doe rustig aan. Focus vooral op de operatie en laat je zeker niet opjutten door een Farang. Na 20 minuten werd ik opgehaald (ja weer op hakjes, maar nu in een zusterpakje). Ik werd gewogen en moest wat standaard vragen beantwoorden. Vervolgens werd ik naar de K&O poly gebracht. Na 10 minuten gewacht te hebben werd ik opgehaald door een vriendelijke zuster (op plateaul zolen.......). So solly, so solly, you have been waiting so long. Solly solly. Hoe zo lang wachten, ik was pas 45 minuten binnen, in NL sta je dagen op de wachtlijst. Ik bedoel maar….!!!

De arts was een uiterst vriendelijk man. Hij vroeg wat ik mankeerde. Vervolgens werd ik voor een groot video screen gezet en kon ik precies zien wat hij allemaal uitspookte in mijn oor (dat had nu ook weer niet gehoeven). Na 20 minuten klussen was hij klaar. Wat wit om de neus werd ik opgehaald door een allervriendelijst wit hakje/groen pakje. Ze bracht mij naar de pharmacie en vervolgens naar het cash-out point. Negentig minuten later en slechts 1700 bht armer (34 euro) stond ik weer buiten.

Waaaw wat een service.

helaas geen foto wel een website; www.bangkokhospital.com/eng/