Walking by van ...?

Zaterdag 12 mei (reisverslag deel 2)

De volgende dag begon onze tweede trip, een vijfdaagse hilltribe tour. Wauw wat een gave ervaring. Het grensgebied tussen Birma/Laos en Thailand is prachtig. Hier leven veel “hilltribes”, verdrerven uit Birma en of China. Ze leven in zeer geïsoleerde dorpen waar nauwelijks of geen toeristen komen. In de meeste dorpen waren wij de enige toeristen, en waren wij soms meer de attractie dan zij. Indrukwekkend om te zien hoe deze mensen wonen en leven. In vijf dagen het gebied tussen Chiang Mai, Chiang Rai, de Golden Triangle en Mae Hong Son bezocht. Dit gebied was tot 1980 gesloten. Het gebied werd gecontroleerd door warlords (oa ex Kwoh Ming Than) die hun inkomsten uit de opiumteelt gebruikten om Thailand te beschermen tegen de verderfelijke invloed van het communisme uit het Noorden. Sporadisch wordt hier nog gevochten. Onderweg werden passeerden we dan ook menig roadblock bemand met gewapende militairen. De auto had een zware job, ik heb nog nooit vijf dagen achtereen zo veel steile wegen, hairpins en onverharde modderpoelwegen meegemaakt. De chauffeur was een echte profesional die ons moeiteloos door al deze moeilijke obstakels loodste. Onderweg een paar keer gestopt om van de vergezichten te genieten. Naderhand van de gids geleerd dat dit ook was om om de moter en de remmen te laten afkoelen. Op een eerdere tour had hij dat een keer niet gedaan, helaas pindakaas auto in de fik. Het weer was niet super, nog steeds veel regen zodat we sommige dorpen volgens het concept ‘walk by van’ moesten doen....

Natuurlijk zat bij deze reis ook een bezoek aan de olifanten zodat we weer naar een show konden en een tochtje door de jungle maakten op een olifant. De show was wel leuk, de olifanten lieten zien hoe ze vroegen gebruikt werden om boomstammen te verplaatsen, hoe ze konden dansen, schilderen en zelfs een massage konden doen. Meike was vrijwilliger en kreeg een rugmassage met de slurf en poot. Daarna een tochtje op de bamboevlot, nou deze raft was wel erg relaxed vergeleken bij de vorige ! en (gelukkig) een kort ritje met een ossenkar, wat een geslinger en gehobbel !

Het laatste dorp, het dorp van de Longnecks (vrouwen met een paar kg aan ringen om hun nek, worden longnecks of giraffe-necks genoemd) dat wij bezochten was heel afgelegen. Het dorp was alleen te bereiken per longtailboot. Een schitterende tocht, een prachtig dorp. In alle dorpen was een kerk (ja, de zending heeft ook dit gedeelte van de wereld bereikt) en een school(tje). De kinderen worden meertalig opgevoed: Birmees, eigen taal (e.g Karen), Thai en Engels. Al deze talen hebben tevens een eigen schrift, ....succes.