Groeten uit Omaha!!

Het is nog steeds zomers, elke dag is het 25 -30 °C en eens in de drie dagen een onweersbui. Kortom een prima klimaat. Het bevalt nog steeds prima. Het werkt loopt goed: de integratie van de twee fabrieken verloopt voorspoedig, de voorbereiding voor Thailand waaronder de training van 15 Thai is gestart.

Ik loop af en toe hard maar ben ook aan het golfen. Niet dat dat heel speciaal is hier. Zo’n beetje alles en iedereen dat oud genoeg is om te lopen of nog niet achter een rollator strompelt heeft een golftas. In Omaha alleen al zijn er meer dan 30 golfbanen. Je kan daar gewoon naar toe gaan en hup de baan op. Niets GVB etc. Ik besloot toch maar gewoon les te nemen. Het gaat best aardig, maar het blijft moeilijk. Een tijdje geleden voor het eerst de baan op geweest met een collega. Dan pas realiseer je dat een driving-range net iets anders is dan een fairway. Ik ging zigzag de baan over, dan weer teveel naar links dan weer teveel naar rechts. Army-golf noemen ze dat hier.

Ik heb ook een jacht- en visvergunning. Ook niet iets heel bijzonder hier. Iedereen heeft hier een vergunning, een kluis vol met geweren en een garage vol met jacht- en visspullen. Op zaterdagmorgen ging ik met Johan (een Nederlandse collega) en Scott vissen. Eerst moesten we al zijn spullen voor de eendenjacht aan de kant schuiven (ongeveer 100 nepeenden, laarzen, en andere zooi), daarna alle spullen voor de hertenjacht (zitjes voor in de bomen, karretje voor het vervoer van herten) en eindelijk kwam de boot in zicht. Vissen is hier high tech. Je tuft met je boot naar een goede spot, vervolgens zet je je radar aan. Met een electro-motor zorg je dan dat je recht boven een school vissen hangt. Na ongeveer 3 uur hadden we ons quotum van 10 vissen elk bereikt. De vissen gefileerd en ’s avonds op de BBQ. Het BBQ-en was weer volgens goed Amerikaans gebruik, Buiten BBQ, binnen eten. Tja, waarom zou je buiten in de zon en de warmte gaan zitten, als je ook lekker binnen in trui (tegen de kou van de airco) bij kunstlicht kunt eten !!!!!!!! Ik ben benieuwd hoe de eenden en hertenjacht wordt…

Het wonen hier is lekker relaxed. Het verkeer is echt een verademing. Nooit files, geen stress. De verkeersinformatie is best komisch. Dit programma onderdeel is gesponsord dus het moet worden uitgezonden, maar er is niet zoveel te melden. Dus wat doe je dan ? Je meld wat er niet is. Vandaag zijn er geen files omdat het niet regent, zijn er geen deerstrucks, geen major roadworks, geen ..., geen.

Steden zijn allemaal hetzelfde: bij binnenkomst zie je alleen maar fastfood restaurants, drive-in bankfilialen en car-sales. Vervolgens heb je een recht toe recht aan grid van wegen. Alles is vierkant. Handig, geen tomtom nodig. De meeste grote straten zijn heel breed. Dit is historisch gegroeid, je moest natuurlijk met je zesspan paarden kunnen draaien ?????!! De huizen zijn van hout, aan de voorkant een grote tuin (kan de krantenjongen de krant op de oprit gooien. Ja, de films zijn echt waar, hebben een veranda en een grote carpoort (ja, om die 4 auto’s kwijt te raken). Aan de achterkant hebben ze vrijwel allemaal een deck/balkon. Op het deck staat de BBQ, daaronder staat de ‘hot tub’. Het huis is voorzien van airco en elke kamer heeft een ventilator. De wandjes zijn allemaal van gips en het geheel is zeer matig van kwaliteit. Na 10 jaar breek je het af en bouw je wat nieuws. De huizen staan op enorme lappen grond, de gemiddelde Amerikaan brengt dan wekelijks ook al rijdend heel wat tijd door op zijn grasmachine.
De Amerikaan heeft veel spullen (zijn hunting uitrusting). In het voorjaar slaat de opruimwoede toe. Iedereen gaat dan zijn zooi opruimen. De spullen die je niet meer nodig hebt bied je ter verkoop aan tijdens een zogeheten ‘garage sale’. Overal zie je bordjes die je leiden naar een ‘garage sale’. Zeer populair ! Het is eigenlijk een non stop Koninginnedag, toch wel fijn voor mij als Nederlander.

In de USA werken de mensen echt voor het geld. Geen geld, geen brood op de plank. De inkomens zijn laag ten opzichte van Nederlandse maatstaven. Bij ons bedrijf verdienen de mensen redelijk tot goed. Bedrijven concurreren ook echt met elkaar. Een goed pakket maakt dat je goede mensen kunt aantrekken en behouden. Als mensen elders een betere financiële mogelijkheid zien zullen ze vertrekken. Veel mensen hebben hier naast de baan bij ons nog een andere baan. Dit geld hebben ze nodig om rond te komen, om te sparen voor de oude dag, om de opleiding van hun kinderen te betalen. Als ze geen tweede baan hebben, volgen ze wel een of andere opleiding, waar ze weer voor gespaard hebben door middel van een tweede baan. In het begin vroeg ik me wel eens af wat de Amerikanen in hun vrije tijd deden. Ik hoorde ze nooit over iets. Nu is me dat duidelijk. In je vrije tijd (als je die al hebt), ga je shoppen, je huis opknappen, je vrienden/familie bezoeken en jagen/golven, met je kinderen ergens naar toe. Meer tijd is er niet. Kinderen zijn echt alles. Amerikanen steken heel veel maar dan ook heel veel tijd als vrijwilliger in de clubs waar hun kinderen lid van zijn. Football, basketball, soccer, et etc.

Vrijwel alle salaris in de US wordt nog met een check uitbetaald. Ja, echt waar. Om de twee weken krijgt iedere medewerker een loonzakje met een check. Hij/zij gaat dan met de check naar de bank om zijn geld te innen of op de bank te zetten. Alle auto’s en trucks staan netjes in de rij voor de verschillende drive-in poorten (gelukkig het is weer drive in). Je gooit dan je loonzakje in zo’n luchtpostbuis en per kerende buizenpost komt je geld terug. In Omaha heb je dan ook heel veel banken om al deze handmatige transacties op te vangen. Een groot verschil met Europa waar we het financiële verkeer veel meer geautomatiseerd is.

In de VS verzekert men zich overal tegen en er is een echte claim-cultuur. Je gaat zelf ook onbewust indekkinggedrag vertonen. Ik hoop dat wij dit in Europa buiten de deur weten te houden, maar de voortekenen zijn in deze niet bemoedigend. Een voorbeeld: stel je treft iemand bloedend op straat aan. Je hebt dan de plicht om deze persoon te helpen (tot zover niets vreemds, al was het niet je plicht dan nog zou je dit vanuit humane overwegingen doen). Je laat het hier echter wel uit je hoofd deze persoon in je auto te laden en naar het ziekenhuis te brengen. Als er iets misgaat zouden de advocaten van het slachtoffer je wel eens kunnen aanklagen. Nee, je draait 911 en wacht op de ambulance. Dat duurt hier wel even. In de meeste dorpen in de omgeving van Blair, is de ambulance bemand door de vrijwillige brandweer. De mannen/vrouwen moeten dan eerst hun werk verlaten, naar de kazerne scheuren, om vervolgens met het hulpvoertuig naar de plek des onheil te snellen. Tja, dat duurt dus wel even. In die tijd had jij al lang en breed die persoon bij de EHBO afgeleverd.

Over hulpvoertuigen gesproken. Die rijden hier voorzien van Amerikaanse vlag door de straten. Dit refereert naar de slachtoffers die tijdens de 9/11-reddingswerkzaamheden onder de collega’s vielen. Dit 9/11 heeft hier een patriottisch vuur ontstoken dat moeilijk te beschrijven valt. Men voelt zich letterlijk aangevallen een oorlogsdaad. Je ziet hier dan ook heel veel auto’s rondrijden met stickers: “Support Our Troops” en “God Bless America”. Qua techniek en onderhoud zijn de auto’s hier een aanfluiting. Veel auto’s zouden in NL zeker niet door de APK komen. Je kijkt dwars door het roestige plaatwerk. Qua techniek is de auto van Amerikaanse makelij echt middeleeuws, geen wonder dat de Japanners het hier zo goed doen.

Qua uiterlijk heb je hier twee soorten mensen: je hebt de opgeblazen de veel te dikke Amerikaan of model strijkplank. Dit statement is natuurlijk niet waar, maar ik probeer aan te geven dat er qua beweging/voedingspatroon hier wel wat aan de hand is. Een oorzaak is zeker het eetpatroon. De fastfoodketens doen nog steeds goede zaken. Veel Amerikanen eten hier al hun dagelijkse maaltijden; het ontbijt, de lunch en het avondeten. Koken staat in de USA gelijk aan magnetron, bedienen van de telefoon voor de delivery service of uit eten. Ik moet zeggen dat ik ook nog nooit zo veel buiten de deur heb gegeten als hier. In een gemiddelde week eet ik 3-4 keer buiten de deur. Omaha is een heel rijke stad en heeft dan ook heel veel restaurants. Gelukkig kan ik de ranzige fastfood ketens dan ook ontwijken. Maar in een doorsnee stad kan je alleen maar naar Taco Bell, Wendy, Mac, Burger, Subway, DQ, Runza, Fudruckers, etc etc. Al dit vette eten gecombineerd met overmatig gebruik van softdrinks (de mensen drinken hier om 8.00 uur s’morgens al cola), grazing gedrag (je kan om 8.00 s’morgens al een collega met een zak chips of popcorn aantreffen, heel gewoon) maakt dat de buikomvang lekker groeit. Dit creëert natuurlijk een reactie. Je hebt een grote groep mensen die zeer gefocussed is op gezonde voeding. Deze grote groep Amerikanen leest alle labels heeft altijd een bidon met water bij zich en sport zeer frequent. Als ik ’s morgens om 6.00 uur naar mijn werk rijd zie je overal mensen joggen, fietsen en speedwalken. De rest van de dag brengen deze mensen door met hoofdrekenen om alle calorie punten bij te houden. Sporten maakt een integraal onderdeel uit van de samenleving. Zoals gezegd brengen heel veel ouders heel veel tijd op de sportclub door met hun kinderen. Daarnaast kruipt elke man in het weekend (na het jagen) achter zijn grote screen: football, baseball en basketball. Voetbal (soccer) zoals wij dat kennen is hier geen grote sport. Soccer is iets voor dames en jeugd. Het is ongekend hoe goed men hier op de hoogte is van sport. Sport is hier doorspekt met statistiek. Behalve met het tellen van de calorieën kan je je hersenen en geheugen dus kennelijk goed trainen met sportstatistiek.

Uit mijn verhaal begrijpen jullie dat wel een beetje begin te wennen aan de Amerikaanse cultuur maar ik verbaas me ook nog steeds over de verschillen !