Update uit Omaha

Hallo allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat jullie een stukje van mij ontvingen. De vingers begonnen alweer danig te kriebelen. Dus maar weer eens achter het toetsenbord gekropen!

Het is nu hoog zomer in Omaha. Elke dag is het 30 graden of warmer. Eens in de drie dagen 's avonds een onweersbui. Kortom een prima klimaatje. Het bevalt nog steeds prima. De ingetratie van de 2 fabrieken verloopt voorspoedig, de training van de Thai is net gestart. De volgende en afsluitende milestone wordt de doorstart van het TPM programma. Kortom het loopt lekker.

Wat heb ik de afgelopen maanden zoal meegemaakt:
Ik zit nu op golfles. Niet dat dat heel speciaal is hier. Zo’n beetje alles en iedereen dat oud genoeg is om te lopen of nog niet achter een rollatror strompelt heeft een golftas. Het merendeel van die mensen gebruikt die tas ook nog eens frequent tot heel frequent. In Omaha alleen al zijn er meer dan 30 banen. Je kan daar gewoon naartoe en hup de baan op. Niets GVB etc. Ik besloot toch maar gewoon les te nemen. Elke donderdag heb ik les. Het gaat best aardig, maar het blijft moeilijk. Een tijdje geleden voor het eerst de baan op geweest met een collega. Dan pas realiseer je dat een driving-range net iets anders is dan een fairway. Pjoeff dat was moeilijk. Ik ging zigzag de baan over, dan weer teveel naar links dan weer teveel naar rechts. Army-golf noemen ze dat hier. Het putten en chippen ging gelukkig prima.

Verder ben ik nu ook participerend deelnemer in een constructiebedrijf. Grapje hoor. Ik ben gespecialiseerd in het leggen van laminaat en het bouwen van terrassen bij collega’s. Het terras is een verhaal op zich. Ze noemen dat hier een deck. Vrijwel alle huizen zijn split-level hier. De keuken ligt in het hoge gedeelte, met bij de uitgang een verhoogd terras op palen met een trap naar de tuin. Johan, wilde zijn deck vergroten. Woensdag naar de “Gamma” om eens even te verkennen. Al het hout was er, maar de bezorging was een beetje een probleem. De bezorgservice was fully booked, in het voorjaar wil natuurlijk iedereen zijn deck verbouwen. Dat was ons bij nader inzien toch ook wel opgevallen. Maar zoals eerder geschreven, Amerikanen zijn enorm behulpzaam. Toen bekend werd dat Johan, together with the Dutch Maffia: Tim-Wim, zijn deck wilde verbouwen, werd er heel veel hulp aangeboden. Op vrijdagavond reden wij dus met een truck van een collega naar de “Gamma”. Ja, inderdaad zo’n enorm bakbeest van een auto, zo’n benzine-slurper. In Nederland zou zo’n auto echt niet kunnen. Niet alleen is het not done vanwege het benzine verbruik, de auto zou simpelweg niet op de weg passen. Wij noemen draaicirkel, of beter gezegd het ontbreken ervan en ik schat hij in NL zo’n 4 parkeervakken zou beslaan. Met zo’n bakbeest gingen wij dus naar de “Gamma” om hout te halen. Je rijdt dan de Gamma binnen, stopt voor het rek en laat het hout in. Vervolgens rijd je naar de kassa en klaar is Kees. Wat een uitvinding zo’n Gamma drive-in. Vervolgens met een geleend palenboormonster gaten van 1 foot bij 4 foot geboord. Ja, ik raak het metrische inzicht al een beetje kwijt. De volgende dag met 4 man druk bezig geweest. Al timmerend vorderde het deck gestaag. Veelvuldig voorzien van aanwijzingen van onze bezoeken de collega’s (met vrouw en kids) die die Dutch maffia toch wel eens aan het werk wilde zien.