Ontsnapt

Gezeten op de bank in ons huis in Woerden keek ik naar het journaal. De nieuwslezer vermelde trots dat de eerste Nederlanders Thailand hadden weten te verlaten. Ik was de NOS weer eens te slim af geweest. Ik was er al lang....

Het is al maanden onrustig in de Thaise politiek. In het dagelijkse leven merk je hier vrijwel niets van. Kort samen gevat komt het hierop neer: Aan de ene kant heb je de mensen van de oude macht (militairen, extreem rijke zeer kleine toplaag), aan de ander kant heb je de aanhangers van de populistische ex-president Taxin. Laatst genoemde kwam aan de macht doordat hij gesteund werd door de arme onderlaag. Hij realiseerde gratis onderwijs, gratis gezondheidszorg, volkshuisvesting en goedkope leningen voor de boeren. Aan de macht gekomen gaf hij zichzelf en zijn vrienden steeds meer privileges (een klein beetje is ok, maar dit was echt te dol), tevens maakte hij het voor de oude garde moeilijker toegang te houden tot privileges. Op een gegeven moment was de maat vol en steunde de koning de coup van de oude garde (ongeveer 3 jaar geleden). Sindsdien is het onrustig. Oude vs nieuwe macht, stad vs platteland, militairen vs intellectuelen, rood vs geel, kortom een puinhoop.

Dit alles deerde niemand, totdat de gelen het vliegveld bezetten. Toeristen zaten vast, buitenlandse investeerders werden onrustig en last but not least Wim kon niet naar Meike in NL.

Met hulp van Thaise connecties ben ik toch het kand uitgekomen. Met de auto naar een militair vliegveld in de buurt, vandaar via Phuket en KL in Maleisie naar Schiphol gevlogen. Het was een woeste tocht. Ik ben trots dat ik de NOS verslagen heb, maar ik doe dit nooit nooit meer. Het militaire vliegveld was niet op deze toevloed van mensen berekend. De stationshal was zo druk, zo vol dat het gevaarlijk was. Jij bepaalde niet waar je heenging, dat deed de “crowd”. Duizenden mensen moesten door 1 sucurity poort. Naarmate je dichter bij het poortje kwam werd de druk zo groot dat je niet meer op je voeten kon staan. De massa bepaalde waar je heenging. De secuirty gate werd bewaakt door een paar jonge mariniers. Met angst in de ogen en met grote knuppels probeerden zij de massa in het gareel te houden. Een moeilijk taak. Al die toeristen wilden naar huis, de moslims wilden naar Mekka (zou ik ook willen als je je hele leven voor DE tocht gespaard hebt). Er werd geschreeuwd en geslagen. Kortom, ik begrijp nu hoe het Heiselt drama gevoeld moet hebben. Gelukkig is niemand gewond geraakt.

Het verblijf in NL was super. Lekker koud, sneeuw, hollandse eten, erg leuk om veel van jullie ook weer eens te zien.

In Thailand gaat alles super. Het afscheidsfeest van onze CEO was groots. Samen met de expats een thaise versie van een volendamse klompendans gedaan. Mijn zangcarriere maakt grote progressie. Thai zijn dol op karaoke. Kortom als al je excuses zijn uitgeput, ga je dan toch maar weer eens mee. Wat blijkt, karaoke is best leuk, met name later op de avond blijkt je eigen zangtalent best mee te vallen (fijn zo’n galm knop).

Ik woon vlak bij een groot meer. Begin december werden hier de wereld kampioenschappen drakenbootraces gehouden. Erg indrukwekkend. Zij aan zij, 54 man tegen 54 man, peddelen de boten door het water. Ik heb een geluidsfragment bijgevoed. Ik zeg, geef deze man een contract bij Studio Sport, met hem wordt zelfs een potje nederlands voetbal het kijken nog waard.