Hallo Nederland, Goodbye Ryan

Ik ben net terug uit Nederland. Het was heerlijk om na lange tijd weer eens in NL te zijn. Ik was al 1.5 jaar niet meer in NL geweest . Zo lang al. Ja, zo lang al…..

Natuurlijk had ik een druk (zo niet hectisch programma in elkaar gezet). Tja, dat is nu eenmaal mijn aard.
Doel van de reis was een bezoek aan mijn ouders. Mijn vader werd 75 jaar. Een fantastische leeftijd. Meike en ik hebben drie dagen in Geleen doorgebracht. Els en Hugo met kids waren er ook. Kortom een familie reunie. Bijkletsen en genieten.

Naast dit hoogtepunt heb ik deze week gebruikt om weer eens rond te stappen op PURAC headquarters in Gorinchem. Nuttig en gezellig. De resterende tijd heb ik maximaal gebruikt om veel vrienden te ontmoeten. Kortom bere gezellig. En bovenal, om weer eens met Meike samen te zijn.

Het leuke van in NL zijn is dat je je meteen weer thuis voelt. Nederland is een fantastisch land. Dat weten we natuurlijk allemaal, maar na lange afwezigheid waardeer je aantal dingen des te meer.
Ik heb genoten van de terassen. Heerlijk op een terras zitten. Biertje, wijntje, bitter ballen. Top. Ik heb deze week dan ook veel terrassen gehad: Woerden, Maastricht, Wageningen, Ede, Hoenderloo, Delft. Tja, je komt nog eens ergens. Het wandelen door Limburg, prachtige vergezichten, koeien in de wei. Erg leuk. Fietsen over de hei bij Hoenderloo. Fietsen door het Hollands landschap tuusen Woerden en Oudewouter. Prachtig.
By the way: dat fietsen valt nog niet mee. Na een middagje op de racefiest had ik echt een zere kont.
Behalve, fietsen was Meike was ook niet helemaal onder de indruk van mijn rij prestati es in mijn schakel auto. Nu ik kan je melden na 5 jaar automatic valt dat ook niet mee. Omgekeerd ik ben nu weer in Thailand, en nu bedient mijn linkervoet een niet bestaand pedaal, kortom een technische culture shock.

Ik kan mij niet herinneren in een week zo veel asperges te hebben gegeten. Kortom die achterstand is ook weer ingelopen. Daarnaast heb ik zeker mijn best gedaan om de sales van bitterballen, mexicaantjes en kroketten te stimuleren. Ik ga dadelijk meer weer eens een blokje rennen, dat is zeker nodig.

Het rennen in NL was top. Heerlijk fris (slecht 25 graden, sorry ha ha ). Hier in Thailand ploeter ik altijd door 35+. Dat merk je in je hartslag. In Thailand heb ik al gauw 160 of hoger (ik begon al aan mijn gezondheid te twijfelen), in NL zoefde ik als een jonge god (ha ah ) met slechts 145. Kortom ik voel mij weer jaren jonger. Waar zo’n bezoek aan NL al niet goed voor is.

Op afstand lees en hoor je alleen over de klagende Nederlander. Dat is het beeld dat via de internationale pers over Nl wordt gecreeerd. Terug in NL blijkt dat allemaal best mee te vallen. Buschauffeurs rijden niet (iets met salaris of zo) waardoor MBO studenten hun examens niet kunnen maken (grrr, zou het dan toch waar zijn).

In Mei het afscheids feest van Ryan gehad. Ryan (onze opstartmanager) heeft besloten PURAC te verlaten en voor zichzelf te beginnen (in Brazil). Het was een tof feest. Touwtrekken, speeches (ja i k moest weer), Karaoke (nee ik kon me gelukkig drukken) en veel emoties.

Met z’n vieren (Mark, Gerwin, Ryan en ikzelf) waren we een hecht team. Door dik en dun hebben we ons door het Thaise avontuur gevochten. Een hoop, een hele hoop meegemaakt, en dat is een hoop…..Ryan het ga je goed.

Gisteren (zaterdag) eerst gewerkt en daarna met Ruud wezen golfen. Ruud en ik staan bekend als aankomend golf talent. De Tiger no woods. Deze reputatie hebben wij gisteren meer dan waargemaakt. Voor de golfers onder ons drie spannnende momenten (jammer dat ESPN er niet bij was):
* Ik sloeg een bal op het water, deze stuiterde drie keer, kwam op de kant, rolde perfect door, eindigde in een perfecte positie voor een next shot. Mijn Caddy was zeer impressed: “never seen something like this, accidentally excellent”.
* Ik sloeg met mijn iron 5 een perfect e slag. De bal hobbelde een paar meter, maar de clubhead vloog meters door de lucht. Wauw was ik blij dat ik niemand geraakt had. Kortom een slag met een zwart randje. Commentaar van de Caddy” must be Chinese quality???!!!”.
* Vandaag sloeg ik net geen hole in one. Bal kwam tegen de vlag en kwam op de green. Dit is extreem bijzonder voor mij. Ik ben namelijk gespecialiseerd in army golf. Zig zag sla ik mij over de baan. Met vele extra slagen kom ik dan op de green. Ik stamel dan altijd dat ik graag het maximale uit mijn bezoek aan een baan wil halen (ha ha). Nu was ik zowaar in een slag op de green. Ik was kennelijk erg excited, mijn putter klooide wat aan, zodat ik uiteindelijk weer een prut score had. Maar wel een goed gevoel.

Vandaag is een rustig dagje. Ik ga wat dobberen in mijn zwembad, boodschappen en kapper. Tot later.