Same same, but different

Zaterdag 17 feb. Pattaya.

Ik zit nu in de zon aan de rand van ons zwembad. De eerste keer. Waauw is het hier druk.

De eerste 3 weken heb ik in hotels gewoond. Per 1 februari woon ik dus in ons huis. De afgelopen 2 weken druk bezig geweest met de verhuizing. Daar komt heel wat bij kijken. Installatie van een kluis, vervangen van de sloten, installeren van een alarminstallatie, installeren van internet en last but not least een achterduur. Er schijnt hier nogal vaak te worden ingebroken. Al mijn collega’s hebben al bezoek gehad. Ja wat wil je. “De guard is always friendly, invited and uninvited guests are treated similarly: with a smile”. Verhuizen in Thailand is vol verassingen. De alarm installatie was “volledig” aangesloten, op het aanbrengen van de bedrading na (toch een belangrijk detail lijkt mij). De man van het alarm systeem wilde mij nog overtuigen van het thaise principe “same same but different” , maar zag daarvan af toen hij doorhad dat ik toch alwel een beetje door de wol geverfd was. Een ander voorbeeld. Ons huis had wel een achterdeur, maar deze was zo slapjes dat zelfs de Thai die normaal nogal indirect zijn, aangaven dat hier direct iets aan moest gebeuren. Ruim voor de verhuizing de maten laten opmeten, en duidelijk gemaakt dat de deur op 1 februari (de dag van de verhuizing) geplaats moest worden. Toen we al redelijk ver in de middag van 1 februari waren, toch maar eens naar de “deur mensen” gebeld. Ja ja ze kwamen eraan. Ze waren net klaar met verven. Tja, daar kwam mijn deur, druipend van de verf. Plannen is iets dat de Thai nog moeten gaan beheersen. Na wat passen en meten kwamen de “deurmensen” erachter dat er toch een klein foutje gemaakt was met het opmeten. De deur was slechts 30 cm te groot. Same same, but different. Wij westerlingen mogen dan wel lang zijn, maar dit is toch wat overdreven. Woensdag avond kwam de herkansing. Ja hij paste. Das mooi, nietwaar. Helaas pindakaas, de deur kon niet dicht. Toch wel handig als je ook het slot 30 cm verplaatst. Na een paar dagen kwamen mijn vrienden wererom. Hij paste en hij kon dicht. Alleen nog even wat afwerken. Nu was ik al aardig doordrongen van het feit dat Thai niet echt focussen op details, maar zonder schroom kan ik nu melden dat het begrip afwerking bij de “deur mensen” in iedergeval geeheel onbekend is. Er werd een soort zwabber op mijn deur gezet, nadere bestudering van de werkzaamheden leerde dat dit een kwast was. Mijn vloer had het aardig te verduren onder al de verf die druipend naar beneden kwam. Even de gaten met toilet papier opvullen, kitspuit ertegen. En klaar is kees.......???@@@###

’s Morgens ontbijt ik aan de rand van mijn zwembad. Een moment van rust. Prachtige vogel geluiden, lekker koel (slechts 30 C) . Normaal gesproken ben ik alleen. Tot een paar dagen geleden. Er kroop een slang door mijn waterval. Brrr. Gelukkig was hij ver weg. De dag erna was hij er wederom. Ik besloot om er werk van te maken. Ik ben dol op bezoekers, maar langwerpige vrienden met een groen uiterlijk en lengte van 1 meter, staan niet op mijn vriendenlijst. Helaas kon de tuinman de slang niet vinden. Dat geeft toch wel een onbehaaglijk gevoel. Gelukkig heb ik nu een sluitende keuken deur.....

Elke morgen word ik om 7.00 opgehaald door mijn chaffeur. De rit naar het werk duurt ongeveer 45 min. Ik gebruik deze tijd om te bellen, te lezen . Verder gebruik deze rit ook om Thais te leren.. Elke dag leert mijn chauffeur mij 5 a 10 nieuwe woorden. Het is een bar moeilijke taal. Elk woord heeft 5 uitspraken die elk een geheel andere betekenis hebben. Ma betekend bijvoorbeeld zowel paard als echtgenoot. Tja, ....Mijn progressie is redelijk. Ik ben er nog niet achter of ik nu echt Thaise klanken uitbraak of dat mijn driver in staat is Wim_Thai te ontcijferen. Je zult er nooit achter komen, achter de Thaise smile gaat een wereld schuil die je noot zult doorgronden. Same same but different.Elke avond rijd ik ongeveer om 19.00 huiswaarts. Soms direct, soms ga ik nog even wat eten bij een collega, of shoppen in Pattaya.

Afgelopen weekeinde ben ik met al mijn collega’s op family weekend geweest. Het jaarlijkse bedrijfsuitje. In Thailand is dit een hele happening. De hele familie gaat mee. Kortom het is een soort massa verplaatsing die zijn weerga nuiet kent. Elk weekeinde zijn er wel familie weekenden. Bedrijf A rijdt dan met 6 touringcars naar het noorden en bedrijf B met 6 touringcars naar het zuiden. De reis moet niet te kort zijn, want de busreis is half the fun. De bus is een verhaal apart, woeste beschildering van buiten en van binnen lijkt de kleustelling verdacht veel op die van een woonwagenkamp-trailer. Elke bus is verder voorzien van vele speakers, een heuze draaitafel en een DJ. Je oren hebben het dan ook zwaar te verduren, helemaal als je colelga zijn ongeoefende stembanden loslaat op de karaoke microfoon. Een hele belevenis. Ik zal dit niet gauw vergeten. ’s Avonds is er dan een diner, spelletjes en karaoke. Ik kan trots vermelden dat ik de Thaise danswedstrijd gewonnen heb, met de stoelendans deed ik ook aardig mee. Mij verzie “Marco Borsato - dromen zijn bedrog” zal niet gauw vergeten worden, zelfs mijn eigen oren protesteerden. Tja....

Check check en nog eens checken is een belangrijek wijsheid om te overleven in Thaialnd. Alles is geregeld, behalve wat niet geregeld is. Dat kan je namelijk altijd nog wel regelen. Thai zijn volledig onbekend met plannen en deadlines. Ze leven van dag tot dag en zijn meesters in het vinden van last minute solutions. Kortom niet altijd het gewenste gedrag bij het realiseren van een groot project. Verder zijn ze dol op hierarchie. Hier ontlenen ze hun “zijn” aan. Als je dus een opdracht aan iemand geeft, zal deze altijd trachten dit verder te delegeren. Dat genereert prestige. Je moet dan ook niet raar opkijken als door al dat gedelegeer de hele gang opeens met jou opdracht bezig is. Tja met een kleine actie kan je zo de hele planning van al je collega’s in de war gooien. Het Bhudisme is erg belangrijk. De levenshouding die dit met zich meebrengt geeft een hele prettige sfeer om in te werken. Geen stress, maar helaas ook geen deadlines...Bijgeloof is ook belangrijk. Mijn driver rijdt zowat de hele weg met 1 hand. De linker hand is de hele tijd bezig met het betasten van al de talismannen in de auto. Tja, 140 kmh op een kuilenweg is ook wel pittig. De taal-barriere in combinatie met de toch wel heel andere cultuur maakt dat je mekaar toch vaak niet begrijpt. Kortom check, check, check en voor de zekerheid toch maar weer checken. Vandaag had ik weer een prachtig voorbeeld. Ik wilde om 6 uur opgehaal worden om met vrienden te gaan eten. De driver had helaas de locatie niet geheel begrepen. Zij stond slechts een uur rijden van mij verwijderd. Tjaaaah...

Gisteravond met vrienden in Pattaya gaan dineren. Verjaardag van Erika een ex-pat uit Spanje. Na al die Thaise liflafjes maar weer eens een lekkere steak genomen. Het is fijn dat we dichtbij Pattaya wonen, maar niet in Pattaya. Deze stad benadert het beeld van Sodom en Gomorra erg dicht. Er lopen hier massa’s toeristen rond die een sterke focus op de lichaamelijk bevrediging hebben. Dit maakt dat er dan ook alles, maar dan ook alles mogelijk is. Grote negers uit donker Afrika voor de japanse vrouw, Oost Europese slavinnen voor de japanse man en thaise meiden en boys voor de Europeaan. Tussen al dit sex geweld heb je gelukkig ook nog normale plaatsen, goede restaurants, gezellige cafe’s en goede winkels. Je moet wel even de weg leren kennen.

In het begin is er een veelheid aan bureaucratie waar je doorheen moet. Aansluiten water, electricteit, satellite, pestcontrol, visa en werkverguning. Om er een paar te noemen. Volgende week heb ik de bankrekening op het programma staan. De pest control is nog wel aardig om te vermelden. Ik had mijn driver huiswaarts gestuurd. Zij heeft de mensen van de pestcontrol binnen gelaten en ervoor gezorgd dat zij met alleen hun spullen het huis verlieten. Tot zover alles redelijk normaal. Toen ik s avonds thuis kwam hing er een erg penetrante geur. Sterk spul dat gif dacht ik nog. Met mij waren ook enige muggen naar binnengekomen (deur open, licht aan, stom natuurlijk). Net toen ik op muggenjacht wilde gaaan, zag ik dat ze al dood waren. Op de grond, op de rug, hartstikke dood. Dat gif realiseerde ik mij was niet sterk, maar bere bere sterk. Meteen maar even goed gaan luchten. Same same but different......